Een unieke expositie in het Evertshuis: werken van twee kunstenaars die zich hebben laten inspireren door het thema geschiedenis
en daarbij aan hun werk een symbolische meerwaarde hebben gegeven!
De expositie wordt geopend door Cock van Langelaar en zal muzikaal worden opgeluisterd door een heel bijzonder optreden van de jonge harpiste Robin Breedeveld. Zij is leerling van het Muziek Collectief Bodegraven en heeft harples bij Liesbeth Vreeburg.
Het bijzondere van dit optreden is dat haar muziek heel harmonieus samengaat met de kunstwerken van Leo Schepens en Lucia Fransen. In het kader van de maand van de geschiedenis speelt zij verschillende muziekstijlen, o.a. Van G.F.Händel de Passacaille.
De opening is op donderdagavond 12 oktober om 19.30 uur.
De expositie is te bezichtigen tot en met woensdag 22 november van maandag t/m vrijdag van 9.00-22.00 uur en op zaterdag van 10.00-16.00 uur.
Het werk van Leo Schepens brengt ons in contact met de oeroude stroom van beelden en symbolen die hij laag over laag aanbrengt in zijn schilderijen. Oude lagen schemeren door, de kleuren zijn warm en rijk. Hij mengt verschillende materialen zoals zand, kaolien, mergel, pigmentpoeder, bladgoud, acrylverf tot reliëfmatige vormen. Hierin plaatst hij oude en nieuwe tekens en symbolen. Soms doen de composities denken aan gebouwen, een andere keer suggereren ze tempels.
Beeldend werk van een grote rijkdom, waarop veel te zien en te ervaren valt. Tactiel werk dat je zou willen aanraken, strelen, binnengaan. Werk ambachtelijk gemaakt. Gemaakt door een kunstenaar met feeling voor compositie, kleur en materialen. Werk dat je niet onberoerd laat.
Lucia Fransen exposeert keramische architectonische objecten. Haar objecten zijn monumentaal en aards. Inspiratiebronnen vindt zij in de architectuur zoals terpkerkjes, boerderijen en kantoorgebouwen. Zij kiest daar elementen uit die zij op eigen wijze opnieuw samenvoegt, vervormd en/of uitvergroot. Er ontstaan nieuwe beelden zoals torens, muren, bakens en huizen. Kenmerkend is de textuur van haar beelden, die haar voorkeur voor verweringsprocessen zichtbaar maakt. De beelden hebben een stoer en sober karakter, ritme van vlakken in verschillende richtingen zijn een belangrijk element in haar werk. Zij werkt met verschillende kleisoorten, zelf samengestelde engobes, sinter-engobes en glazuren.
“Ik gebruik weinig glazuur zodat de klei kan blijven ademen”
“Een object is af als de toeschouwer zelf nog iets aan het beeld kan toevoegen”