Voorjaarslicht
’s Morgens vroeg, half zeven
geruisloos wekt ‘t licht het leven.
Ga je mee? Heb je even?
Straks voert de trein
over de “eigen” oude lijn
ons naar het Buiten Cronesteijn.
(Het duurt maar een kwartier.)
Weet je, daar staat de tijd op een kier
je kijkt er van eeuwen her naar hier.
Daar, aan de oever van de oude gracht,
nog door Corbulo’s romeinen aangebracht,
zweeft de lente in het zeelicht * o zo teer en zacht.
Je kan er wandelen, picknicken in het gras
En ik las
Dat daar ooit de eerste windkracht gevangen was
s Middags gaan we naar de Meije,
door de bloesemende groene vergezichten rijen,
‘t het gouden licht zich over ‘t water neer zien vlijen
de dorpsdichter zag in het lentelicht
de schoonheid, de weelde en het ritme waarin wij dagelijks leven
de kracht ook die ons draagt
- en wij maar denken dat dat gewóón is
-
- het zonlicht dat op de golven valt weerkaatst weer voor een deel, diffuus in het wolkendek..
dat zorgt in onze streek voor tintelend licht.